Vanmorgen ben ik weer vroeg wakker, om 6.00 uur maar ik blijf liggen, ik vind het te vroeg. Om half zeven sta ik op, ik verzorg me en ga een ontbijt bestellen. Dat duurt zijn tijd maar ik heb tijd genoeg, ik weet ook niet of Chris me vandaag komt halen of niet. Om iets over half negen ga ik mijn tas binnen pakken en wil ik aanlopen. Dan komt Chris er net aan. We rijden eerst naar de school, kijken nu de timmerman aan het werk is. Het werkt als ik kom kijken dan voelen ze zich nog meer gedreven. Ze zijn het plafond aan het uitstroken, hout tegen de stenen aan hetbevestigen waar het hele plafond dadelijk op rust. Ze zijn in het eerste lokaal bezig, net begonnen dus. Maar als ik morgen kom kijken zegt de timmerman dan zijn we al heel ver... Ik zeg dat ik morgen toch in de buurt ben want morgen is er iets in onze kerk te doen, om 8.00 uur al. Dan kom ik zeker ook even kijken hier op de bouw. dan brengt Chris me naar het ziekenhuis. Daar is de dokter net zijn ronde aan het maken. Er mogen moeders met hun baby naar huis en er zijn gisteren avond en vanmorgen alweer nieuwe opgenomen.

Wat ik gisteren helemaal ben vergeten te vertellen is dat het met een van de tweeling de eerst geborene het meisje niet goed ging. Het was met de geboorte al een heel gevecht geweest om het tot ademen te laten komen. Na even op de afdeling te zijn geweest bleek het toch niet goed met haar te gaan en kreeg ze zuurstog toegedient. De hele nacht hebben ze haar goed in de gaten gehouden en ook gisteren overdag ging het op en af. Uiteindelijk is het gisteren avond/vannacht overleden. Het jongetje doet het heel goed, hij was de minste van die twee. Het kindje is al door de familie mee naar huis genomen. Daar zal het begraven worden.

dat moet nog ergens in de familie of in het ziekenhuis gezocht worden, wie kan doneren. Dat is hier ook best vaak aan de orde, in eerste instantie word bij de familie gevraagd maar soms helpt het personeel ook een handje. Van de week zijn toevallig ook enkele mannen hier geweest van een of ander project om op de hogerescholen de kinderen te stimuleren ook bloed donor te worden. Er is vaak eeen tekort aan bloed, en zij hier in dit ziekenhuis hebben geen bloedbank. Het ontbreekt aan de juiste apperatuur en aan een goede koelkast om het op voorraad te hebben. Beide vrouwen mogen niet naar huis zonder baby zegt de dokter. Ook een curetage is gepland, doe ik over 35 minuten zegt dokter Bonsu., het is 9.30. Na de ronde gaan de verloskundige alles uitschrijven. Ik ga naar de wasserij, ze hebben mijn uniformjasjes gewassen, ik ga kijken of ze klaar zijn. Ja dat zijn ze, ze hangen aan de lijn, binnenste buiten. Dat is niet goed voor mij, denk aan de...vlieg met zijn eitjes. Ik neem ze op mijn arm naar binnen en doe ze vandaag niet aan. Ik laat ze eerst strijken in de Magava. Hier hebben ze geen strijkijzer. Ik ga naar de controle van de zwangeren, daar kan ik meteen aan de slag. Als ikde vrouwen ontvang, de verzekeringskaarten invul, ze weeg en de bloeddruk opneem kan een andere zuster starten met de urine controle en de buikmeteing enz. Nou ik vind het fijn lekker alleen aan de gang te kunnen zijn. Ik noem de namen van de moeders, er word gelachen want ik spreek ze natuurlijk niet altijd uit zoals het moet. Maar wat ook is ze vinden het raar dat eenblanke de namen noemt. Na eenuurtje ben ik al klaar, zouden hunnooit klaar hebben gekregen,onder de bloeddruk op meten kan ik de verzekerings pas overnemen, hun doen alles na elkaar. Als ik klaar ben ga ik weer naar de afdeling.Om 12 uur komtdokter Bonsusnel de curetage doen, druk op andere afdelingen en ook een beetje vergeten. Inmiddels word het ook de hoogste tijd voor de keizersnede en we gaan de vrouw verzorgen zodat ze klaar is om te gaan. Haar bed word opgemaakt zodat ze na de o k in een fris warm bed komt, ook moet het naar een andere kamer. De verpleegster die meehelpt wil het hele nachtkastje leeg gaan halen en zo omwisselen met een ander. Ik zeg nee, we wisselen de nachtkastjes, scheelt een hoop werk. De mevrouw die nuvan de 3 persoonse kamer afmoet komt op een 6 pers. kamer. naast haar ligt een mevrouw die bloed bij krijgt, haar hb gehalte was dusdanig laag dat dat nodig is. Het infuus loopt niet goed doormaar gelukkig kan ik haar helpen.Voordat we naar de o k gaan moet ik eerst even iets gaan drinken/eten anders houd ik het niet vol. Ik heb een fleje cola gekocht3 bananen, een isvoor een kindje dat erbij zit,en 2 zakjes pindas. Onder een boom ga ik even zitten er zitten meer mensen maar er word niet veel gepraat, ook wel eens makkelijk, kan ik door eten. Op de afdeling even later is de mevrouw al naar de o k, ik ga er vlug heen. Ja ze ligt al op de tafel en word klaar gemaakt om de ruggeprik te krijgen. ook dit keer gaat het heel moeilijk, zo moeilijk dat er zelfs een kwartier rust genomen moet worden. Intussen loopt de bloeddruk van deze vrouw erg op, 179 over 129, het kindje moet eruit. Uiteindelijk lukt de prik, na weet ik het hoeveel keer steken. ik had medelijden met die mevrouw, wat deed dat zeer bij haar aan haar gezicht te zien. Of het kwam of deze vrouw zo flink dik was weet ik niet. De dokter gaat beginnen, alleen Rachid, de verloskundige komt maar niet, nu sta ik hier alleen. Ik roep haar maar er komt niemand, zo dadelijk pak ik het kindje aan van de dokter en moet ik hopen dat alles goed gaat. Ik krijg het kindje al snel in mijn handen van de dokter, ik leg het vlug op het "stretchbed"en begin het af te drogen en te wrijven, daar komtRachid aan gelukkig want de ademhaling komt niet goed op gang. Ze wrijft het slaat het op de voetjes, en ja hoor daar begint het te huilen. Gelukkig. Ik ben heel blij dat ze er net op tijd is. Waar was je, vraag ik, nou ze heeft in die tussen tijd op de afdeling een bevalling gedaan. Die is dan wel heel snel gegaan, ja die mevrouw kwam met 8 cm ontsluiting aan, was zo gebeurd. Hier gaat het nu verder goed, ik laat de baby aan de moeder zien, en omdat een jongetje is moet ik dan goed het plassertje totne, zodat het duidelijk is. De moeder knikt, ze heeft het gezien en begrepen. Wij gaan naar de afdeling en laten de dokter met zijn troepen achter. Later haal ik de moeder op uit de o k met een broeder van een andere afdeling, we tillen haar over in haar eigen bed en ik breng de baby op de kamer. Dan moeten we de volgende mevrouw klaar maken voor de o k. Maar eerst moet er zekerheid zijn over de baby en de ligging. De scan wijst uit dat de placenta voor de baby ligt, dat is een gevaarlijke situatie, dus keizersnede. We hebben de mevr. weer op de afdeling en willen net een catheter inbrengen als dokter Bonsu belt, hij wil zelf de scan maken zodat hij zelf ziet hoe en wat er aan de hand is, of eventueel gewacht kan worden tot morgen. Nou alles weer aangekleed, naar het andere gebouw en nu ziet ook de dokter dat het hard nodig is dat de vrouw nu geholpen word. Ze heeft al een kindje dood geboren gehad, ws ook door deze situatie en we willen dit kindje niet verliezen. Als ze klaar is mag ze meteen door naar de o k. de ruggeprik gaat beter deze keer, maar 2 a 3 keer prikken. De operatie verloopt goed en ook het kindje maakt het goed, weer een jongetje. De verloskundige Brigit en ik brengen de baby naar de afdeling. Onderweg zie ik Chris staan, hij zou me tussen 16.30 en 17.00 uur op komen halen. Het is al vijf uur, ik pak mijn spullen en we gaan. Als we op weg naar huis bijna bij de afslag van het hotel zijn hoor ik TOINET roepen. Ik kan niet snel omkijken, dat is gevaarlijk op de motor weer hoor ik TOINET,ik zeg tegen Chris wacht even ik hoor...Hans. Jawel hij is met een trotro busje vandaag al gekomen uit Tema om hier samen nog bijna twee weken te zijn. Zijn werk voor Vlisco bij GTP is klaar, een dag eerder als gepland, morgen word er niet gewerkt door zijn mannen ivm Goede vrijdag.Ook Chris is blij Hans weer te zien. Hans heeft een plastic tas bij met daarin iets verpakt. Het is voor mij, met de hartelijke groeten van het Royal Nick hotel. Ik ben benieuwd wat erin zit. We nemen een kleine koffer van hem op de motor en wij rijden door. Hans komt met een jongen die zijn grotekoffer rijd, naar het hotel gelopen. Dat is voor die jongen met de koffer een heel eind over een zandweg, maar hans helpt hem. Bij de Magava krijgt hij wat voor de moeite, 3 cedis.We drinken wat gaan douchen en eten. Intussen heb ik de verrassing uitgepakt, het is een fruitschaaltje met 2 appels 3 bananen, een potje ceshewnoten een potje gemengde noten met gedroogd fruit een flesje wijn en 2 stukken chocolade, mmmmm lekker. ook Hans heeft chocolade gespaart, elke dag ligt er daar in Royal Nick een stukje chocolade op zijn kussen. Chris is nog even terug gekomen om te buurten. Hans is moe en gaat om 19.15 uur naar binnen op bed liggen. Ik blijf nog even van de zwoele avond genieten buiten maar ook later ga ik naar binnen, ik moet nogtypen. Vandaag was het 31 graden en het voelt als 36, vanavond 22.35 is het nog 27 voelt als 31.Welterusten en tot morgen...