We zijn vanmorgen eerst naar de school toe gelopen om te kijken of er nog iemand aan het werk is, nee dus. We zagen een juffrouw en hebben haar gezegd dat morgen onze laatste dag hier is. Wat vliegt de tijd. De bouw van de school zal gewoon doorgaan, iedereen weet wat ie moet doen. Er moeten alleen wel andere sloten op de deuren komen, deze zijn er heel gemakkelijk af te halen en men kan dan zo naar binnen. We zeggen dat we dat ook geregeld hebben en als ze iets nodig hebben of moeten weten dan altijd via Felix. Dan ga ik eerst eens naar de kleermaker, kijken of de broek klaar is. De kleermaker zelf is er even niet, of ik later terug wil komen. Door naar het ziekenhuis, ik pak een motor, ik heb nu geen zin om te lopen. In het ziekenhuis ga ik alle afdelingen af om te kijken wie er nog liggen. Het zijn nog 3 van de 4 branswondenpatienten. De vrouw is nog het verste van huis, zij had nylon kleding aan en die hebben heel snel vlam gevat met als gevolg heel veel wonden over het hele lichaam. Maar beetje bij beetje zie ik bij elk verbetering optreden. Op de kinderafdeling ligt het hele zieke meisje ook nog steeds, ze zeggen dat het goed met haar gaat, maar ik zie iets heel anders. Bij de verloskundige is het druk op de controles, ik help even met de urine nakijken maar kan hier nu verder niets doen. Er zijn enkele verloskundige zwanger en die doen nu ze vergevorderd zijn in de zwangerschap veel administratief werk. Op de kraamafdeling ligt het weer behoorlijk vol,en mogen er vandaag weer enkele naar huis. Daar zijn ze de medicijnen voor aan het klaarmaken. Die ga ik ophalen bij de apotheek. Ook breng ik bloedmonsters naar het lab en zo heb ik alle afdelingen weer gehad en overal een praatje kunnen maken. Erzijn 2keizersnedes gepland voor vandaag en met 1 van hen ga ik mee naar de operatiekamer. Het zou zomaar eens de laatste van deze reis kunnen zijn. het gaat allemaal goed er word een gezond mooi jongetje geboren. Ook met de moeder gaat het goed. De moederen de baby met de ontstoken oogjes zijn er ook nog steeds. de dokter praat met de moeder, het is heel belangrijk dat de baby hier nog blijft om goed verzorgd te worden. De baby krijgt nog steeds oog druppels en zalf en heeft inmiddels ook een nieuwe antibiotica kuur gekregen. Het is belangrijk dat deze goed op tijd gegeven worden, anders bestaat nog steeds de kans dat deze baby blind word. Hij is er niet gerust op dat als ze naar huis gaat dat de goede zorg dan door gaat. De vrouw zegt dat ze geen geld heeft, haar man is in Accra, hij accepteert de baby niet. Ze heeft ook geen geld om demedicijnen te kopen, de dokter stopt haar 5 cedis toe, die ze in eerste instantie weigerd aan te nemen. Ook op de afdeling is zo`n geval, de man van deze vrouw is ook naar Accra gegaan. vaak is het zo zegt de dokter dat de mannen naar Accra vertrekken om dara werk te zoeken. Ze komen eens in de tijd eens terug naar Akatsi voor een begrafenis. Dan maken ze hun vrouw/vriendin zwanger en vertrekken weer. In de 9 maande komen ze soms nog maar als ze weten dat de vrouw zwanger is dan zijn ze niet meer bereikbaar, ze zetten hun telefoon uit of kopen een andere telefoonkaart met een ander nummer. Weg zijn ze. Dit is dan vaak wel de ouderwetse manier van leven verteld Richard, de broer van Godwin later die dag. Voor je trouwt of een serieuse vriendin hebt moet je allebei zorgen dat je inkomen hebt, de man alleen kan niet voor de vrouw zorgen, de vrouw moet zelf ook mee inkomsten halen, net als bij ons dus. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, zo was de slogan jaren geleden toch. Die moeten we hier ook maar eens invoeren, al zal dat ook hier jaren duren voor die omslag hiergemaakt is. Vele doen het ook net als Richard, eerst trouwen, dan gaat de man doorstuderen als bv leraar of verpleegkundige. In die tijd komt de eerste baby, of soms 2. De vrouw is dan thuis voor de baby en zorgt voor wat inkomen door bv te verkopen. De moeder/schoonmoeder zorgt voor het kindje als de vrouw aan het werk is. Als de man klaar is met zijn studie gaat die werken en kan de vrouw gaan studeren. De vader blijft met zijnouders voor de kinderen zorgen, tegen de tijd dat beide uitgestudeert zijn gaan de kinderen ook naar school en beide kunnen gaan werken. Opa en oma zorgen eerst voor de kleinkinderen en daarna gaat dat over in dat de kinderen voor hun ouders zorgen. Ze zorgen dus eigenlijk gewoon gedurende hun hele leven voor elkaar, en wonen samen. Al weet ik ook dat ze op dit moment ook huizen aan het bouwen zijn om ouderen in op te vangen. Wat is er nl nu aan de hand, veel kinderentrekken naar de stad en gaan daar wonen, de ouders blijven achter en hebben niet de zorg van hun kinderen. Dus er moet voor ze gezorgd worden.

Tegen lunch tijd komt Hans ook in het ziekenhuis en we lunchen samen. David de man van de verzekeringen komt bij ons zitten, hij verteld dat hij nu de transportmanager is geworden en dus de verantwoording heeft voor oa de ziekenwagen. Er is een chauffeur al eerder weggestuurd en ze willen nu 2 nieuwe hebben. deze week zijn de solicitaties. Hij legt me uit dat enkele dingen hier zijn blijven liggen omdat er nu geen geld is. De ziekenfonds heeft al sinds 9 maanden niets uitbetaald, niet alleen hier aan dit ziekenhuis maar het schijnt landelijk te zijn. Ze hebben geen geld om handschoenen catheters en noem maar op te kopen. Ik vraag of wij iets voor ze kunnen betekenen door met iemand te gaan praten, maar het probleem zit in de top, zegt ie. We moeten afwachten maar hij heeft vandaag nog met ze gebeld en ze beloofde dat het op zeer korte termijn opgelost zal zijn. Sommige ziekenhuizen hebben geluk, die hebben een mortuarium en hebben daar veel inkomsten van. Ik zeg dat ik dat hen dat al jaren aan het vertellen ben dat ze met een mortuarium geld kunnen verdienen om het ziekenhuis een heel deel zelf te bekostigen. Nu gaan ze het onderhand in zien. Er word veel gebouwd bij het ziekenhuis maar het mortuarium is nog het verste van huis, daar zit nog geen dak op. Ik zeg als je nu eerst zorgd dat dat klaar is dan kunnen hebben jullie zo weer wat geld. de rest van de bouw dat komt wel, de regering is er al een heel eind mee. Dhr. Adjaho, heeft veel geld weten vrij te makenom dit ziekenhuis te bouwen en de regering heeft Akatsi uitgekozen om hier de leerlingen uit het ziekenhuis uit Ho hiereen leerperiode heen te sturen. Een belangrijkziekenhuis schijnt het te gaan worden. daarom gaat er ook een gebouw bij komen waar deze studenten dan in kunnen verblijven. David verteld dat de plannen er allemaal zijn en dat het heel goed gaat worden maar ze hebben nu tijd en vooral geld nodig. Er is me nu wel een hoop duidelijk geworden, waarom er overal zo`n tekort aan is.

Om 15.30 uur ga ik richting Blue Skies wara hans ook komt, we drinken daar een drankje en gaan naar de familie Asazoo om aftespreken hoe laat en waar we elkaar vrijdag zullen ontmoeten. De moeder van Godwin gaat mee naar Nederland, weet je nog. Er is niemand thuis als Richard en de kinderen. We geven wat t-shirts af en hebben goed ebuurt met Richard. Zijn zus Kristie is net vandaag naar Accra op en neer. Ze komt morgen naar ons toe om alles duidelijk te hebben. Dan is het al tegen schemering en lopen we naar huis. We douchen en eten, Felix belt hoe het gaat. Hij zegt dat we morgen nog naar Father Paul moeten om alles door te spreken voordat we gaan. Ook zal hij Sammy de Chieff vragen om een auto die ons wegbrengt naar Tema, woensdag. Hij belt weer gauw terug, Sammy schrikt ervan dat we al weer gaan en wil ons nog ontmoeten, het kan niet dat hij geen goede dag heeft gezegd tegen ons. Tegen 20.00 uur komt hij met zijn chauffeur Lauwrens die ons ook weg zal brengen. We hebben het over de situatie in het ziekenhuis met name het feit dat de ziekenfonds al 9 maanden niets aan hen betaalde. ik vertel hem dat ik vandaag met David heb gepraat en dat het juist nu heel belangrijk is dat het mortuarium als eerste afgebouwd gaat worden. Dan hebben ze daar in ieder geval inkomsten van. Hij gaat morgen met ons mee praten met de dokter, we spreken af om 9.00 uur bij het ziekenhuis. Dan gaan we naar binnen en naar bed. Hans word om 23.00 uur wakker en gaat naar de wc. Hij roept, ik moet komen kijken het is of een grote pier die rondkruipt in de douche of een slang. Ik stel hem gerust het is een hele grote pier. Ik zeg dat hij hem maar weg moet spoelen met een straal water uit de sproeier maar dat valt niet mee met dit pisstraaltje. maar uiteindelijk zit hij in het doucheputje en hij zet er een emmer op zodat ie er niet uit kan. Dan rond 1.00 uur word ik wakker en ga even kijken, ja hoor de pier kruipt weer vrolijk rond in de douchebak. Ik laat hem maar, volgens mij kan hij niet omhoog en dus niet uit de bak. Inderdaad vanmorgen zat hij er nog, hij was bek af, ik heb hem en al zijn sporen die hij naliet, weg gespoelt en denk dat hij het nu begeven heeft.

Het was vandaag 31 graden en voelde als 36, best warm.