Goede vrijdag is het vandaag. Ik weet dat er iets bij de RK kerk te doen is, ik heb zoiets begrepen van de kruisweg lopen door Akatsi. Het begint om 8.00 uur bij de kerk. Ik zorg dat ik op tijd klaar ben, heb om 7.00 meteen ontbijt besteld. We willen een ewoon gebakken ei, we krijgen de eitjes maar aan 1 kant gebakken, dat durf ik niet te eten, Hans wel. Ik ga terug en laat de andere kant ook bakken. Het is een lekker eitje geworden. Dan ben ik klaar om te gaan, Chris komt er aan, hoera hij is het niet vergeten dat ik vandaag om 8.00 bij de kerk wil zijn. Hij brengt me weg, op de weg er naar toe zien we dat ze juist aangelopen zijn, ze steken de weg over. Chris brengt me via een binnendoor weg, bij de mensen over de binnen plaats naar het begin van de stoet. Dan gaat hij Hans halen, die al aangelopen is denk ik. Hij zou wel te voet komen, kost te veel aan benzine voor Chris. Ik probeer nog vlug een foto te maken van het begin van de stoet, wat ziet dit er indrukwekkend uit. De pastoor, Father Paul met 3 misdienaars voorop, een van de misdienaars draagt het kruis. Achter hen aan lopen ontzettend veel mensen. Zingend en biddend lopen ze mee.Er wordt telkens gestopt endan wordeen statie voorgelezen, of hoe zeg ik dat. De mensenknielen,hebben daneen slipper of een zakdoekje op de grond, en bidden. Zingend gaan we dan weer verderJa zo zijn er 12 staties, en telkens ertussen lopen we weer een stuk. Zo komen we door een groot deel van Akatsi. Telkens sluiten meer mensen aan.Om 10.00 uur zijn we weer terug bij de kerk, die loopt helemaal vol met mensen die erbij waren, en er kunnen er veel in hier. Er wordnu ookin de kerk noggebeden. Dit gaat tot 12 uur duren is mij verteld, nou ik vond het lopen al heel wat, om nu nog eens 2 uur in de kerk te zitten... Hans is buiten op een bankjegaan zitten, de kerk zit helemaal vol! Ik kom na een kwartier naar buiten en we gaan richting ziekenhuis lopen. Onderweg drinken we een flesje fris, het was heet om te lopen en we hebben er dorst van gekregen. We zitten bij ons tentje vlakbij mijnfruitkraam. Daarna lopen we door naar het ziekenhuis. Op de kruising komt er een busje aangereden, er zit een bekende in, Mawuli de chauffeur van het ziekenhuis, in zijn eigen busje. Hij ziet ons lopen en stopt, een hartelijk welkom voor Hans ! Hij draait om en brengt ons naar het ziekenhuis. Daar laat hij Hans naar de ziekenwagen kijken, er is iets met de accu aan de hand. Ik laat ze samen achter en ga naar de kraamafdeling. Daar is het erg rustig vanmorgen. De dokter had gisteren al een hele drukke dag en heeft ook vannacht nog moeten werken. Er was een meisje binnen gekomen zwanger van een tweelingwaarvan thuis al een kindje geboren was, het is dood, nu is ze bloedend en wel naar het ziekenhuis gekomen met familie om hier verder te bevallen. Ze moet een keizer snede ondergaan dus dokter Bonsu werd uit bed gebelt rond 1.00 uur. Er werd een meisje geboren, een prachtig lief gezichtje heeft het. De moeder is nog erg suf en heeft veel pijn. De moeder heeft veel bloed verloren en krijgt nu bloed bij, wat door een van de familieleden gedoneerd is. De baby blijft nog op de gang bij de zusters post totdat de moeder instaat is het te ontvangen. Hans is even binnen gekomen en gaat boodschappen doen.. brood halen en iets voor erop. Ik blijf hier, hij zegt dater op de afdeling een drukte is op de gang, iets gebeurd een ongeluk of zo? Ik ga even later kijken en tref inderdaad een heleboel mensen aan. Ik zie 2 mannen op een brancard zitten, ze zitten vol met brandwonden, op de eerste hulp ligt een mevrouw die veel brandwonden heeft en in de verbandkamer zijn ze iemand aan het verzorgen met brandwonden. Wat is er gebeurd, nou er is in het huis bij deze mensen een gasfles ontploft. veel mensen koken op hout maar sommige op gas, die flessen staan vaak in de hete zon. Ik word door de o k geroepen of ik een brancard wil gaan halen op de kraamafdeling voor iemand die net geopereerd is en vervoerdmoet worden naar de afdeling.Dokter Bonsu die nog steeds hier blijkt te zijn heeft zojuist weer een operatie gedaan. Weten jullie nog van gisteren dat ik het over diews blinde darm had, nou dat was dus geen blinde darm ontsteking. De dokter twijfelde hier gisteren al aan maar wist niet precies wat het meer kon zijn. Nu blijkt dat het meisje een buitenbaarmoederlijkezwangerschap had. Ze is nu geopereerd en gaat naar de vrouwen afdeling. Ik leg ze mee over in haar bed. Dan gaat de dokter de ronde hier doen op de dames en heren afdeling en nu ik hier toch ben ga ik mee. Er liggen vanallerhande problemen, hoge bloeddruk een opgezwollen arm en hand die maar niet dunner lijkt te worden, malarie en astma. De vrouw met de opgezwollen hand moet haar hand omhoog houden, maar dat vergeet ze telkens. Aan een infuus standaart hebben ze een touwtje gemaakt en daar moet ze hem inhangen. Valt niet mee voor haar. Als webij het meisje van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn laat de dokter trots een foto zien van wat hij aantrof. Een eierstok ter grote van bijna een voetbal, de eileider zat gedraait zodat er geen bloedteovoer heen was. Zo is het afgestorven en ganggreen ontstaan. Hij vraagt de o k assistente het te laten zien, het zit in een emmer. Dit word ook aan de familie en als het meisje wakker is aan haar,getoond om te laten zien wat het was, en dus geen kindje. De heren afdeling is na onze ronde zo goed als leeg, er mogen er veel naar huis, nu net voor het paasweekend. Ik vraag of de dokter ook naar het meisje op de gang kijkt maar daar is het nu nog te vroeg voor, er moet meer rust zijn voordat hij haar kan onderzoeken. Op de gang is het nog een drukte er staateen politie agent met een stok in zijn handen. Ik zie een meisje staan. vlak bij hem, ze probeert weg te lopen, maar word tegen gehouden en dan geslagen door de politie. Ze moet op de grond gaan zitten met haar hoofd op de grond om vergiffenis te vragen. dat doet ze maar komt denk ik te vlug weer omhoog, weer word er verschillende keren geslagen met die stok. Ze probeert weer te vluchten, de politie stopt haar, ze staat nu voorover gebogen met haar hoofd op een brancard die daar staat. De politie slaat meerdere keren heel hard op haar rug en billen met de stok. Ik heb inmiddels gezien dat het meisje verstandelijk beperkt is en besluit in te grijpen. Ik loop voorzichtig naar de politie en vraag smekend of hij aub wil stoppen met slaan. Dat doet hij, ik probeer het meisje te kalmeren,de verpleegsters in de buurt willen dat ze op de brancard gaat liggen. Ik wijs haar dat te doen. Ze gaat er liggen, kijkt voorzichtig met een oog waar de politie is. Het andere oog krijgt ze bijna niet open, dat is heel erg opgezwollen. Als ze de kans denkt te krijgen springt ze van de brancard af en vlucht, maar ze word tegen gehouden door mensen op de gang even verderop. Ze gaat weer liggen, ik vraag om handschoenen en doe die aan, kan ik ze aanraken als dat nodig is. Ze blijft nu rustig liggen, kijkt mij af en toe aan, ik maan haar om kalm te blijven, dan draait ze zich om, wil de politie (en mij) niet zien. Ze doet haar jurkje omhoog en ik zie dat ze veel wonden heeft op haar hele lichaam, overal vel eraf. De politie gaat naar buiten en is uit beeld.Nou blijkt dit een heel moeilijk geval te zijn. Ze heeft schijnbaar, zeggen ze vrouwen uit het dorp aangevallen, geslagen en bedreigd, met een mes? Er is zelfs familie aanwezig die beweren dat hun moeder door dit meisje dusdanig op haar hoofd isgeslagen met een voorwerpen met een mes in haar gezicht is bewerkt dat ze nu nog in coma ligt. Ook zeggen ze dat ze 2 mensen heeft vermoord. De ouders kunnen haar niet in bedwang houden, ze klimt zo over de omheining heen en is weg. De vader heeft al eens voor haar in de gevangenis gezeten, ze kunnen het niet aan. De politie wil graag met ze in contact komen nu zijn er mensen opzoek naar ze. Intussen blijft de politie hier. Ik zie dan nog een man zitten met een stok in zijn handen, ik vraag of hij familie is, hij zit vrij dichtbij haar. Nee hij is ook van de politie, hij zegt dit op een manier dat hij zich lijkt te verontschuldigen voor wat ik zag, van zijn collega. Ik maak een praatje met hem, de rust keert weder. Ik ga later met de dokter nog op de kraamafdeling kijken, daar is intussen toch weer iemand bevallen. het babytje van vannacht moet wat glucose te drinken hebben want de moeder kan nog geen borstvoeding geven. Nou dat wil ik wel doen, met een spuitje trek ik 5cc op uit een infuuszak en geef het aan het meisje, ze vind het lekker em drinkt het helemaal op, na een boertje leg ik haar weer in het bedje. Dan ga ik maar eens lunchen. QIk haal een flesje cola in het winkeltje. Bij het ziekenhuis staat iemand verse kokosnoten te kopen, die lust ik wel een. met een rietje drink ik eerst ghet sap op, dan laat ik de jonge de kokosnoot middendoor slaan, hij maakt een schepje van de schors en ik kan hem zo lekker uit gaan lepelen onde de boom. Twee bananen en wat pinda`s maken mijn lunch compleet. Allemaal goede vetten, volgens mij... Francis, ook een chauffeur van het ziekenhuis komt bij me zitten. Hij koopt ook bananen hele kleine, die zijn veel lekkerder dan die ik heb zegt ie. Hij gooit de schillen bij een geit die aan een touw aan een boom ligt. De geit blijkt van de directeur van het ziekenhuis te zijn, hij gaat dadelijk naar Accra om pasen te vieren. De geit mag ook mee.....hij is voor maandag, hij word geslacht... ik zeg fijn dat hij nu nog wat lekkers te eten krijgt en maandag word hij zelf opgegeten, ik gooi er mijn bananenschil ook naartoe. Er zitten mensen bij die het horen en moeten lachen om mijn bezorgdheid om de geit. Na de lunch ga ik kijken naar het meisje dat geslagen werd, ze heeft een flesje water gekregen en iets te eten. Als ze het op heeft gaat ze weer liggen Inmiddels is de dokter er geweest en krijgt ze medicatie. Ze wordtverzorgd door een verpleegster, ze krijgt een infuus ze ondergaat het allemaal heel gelaten. Ik houd er een lamp bij zodat de zuster het goed kan zien, het is hier nl erg donker op de gang. De verpleegster spuit het medicijn, diazepam en na enkele seconden valt ze in slaap. In de kamer daarnaast, op de eerste hulp is een broeder bezig met verband te verschonen van een jonge met brandwonden. Ik vraag of hij ook van vandaag is, nee maar wel ook een gasfles explosie, maar3 dagen geleden. Hij komt nuvoor het eerst wisselen, het is erg pijnlijk. Benen armen gezicht en buik zitten vol brandwonden en blaren. Het verband is er al af en op de wonden word nu een zalf gedaan. Dan weer alles opnieuw verbonden. Ik help de broeder om de benen omhoog te houden zodat hij hetgoed in kan pakken. Dat valt echt niet mee, als je toch ziet met wat voor een zwachteltje dat moet. Ikzal het uitleggen, ik denk dat die zwachtel, zo`n gewoon dun gaasverband, al eens ooit gebruikt is, opnieuw opgerold, gesteraliseerd en nu moet je hiermee verbinden. Nou nou, het zijn echt soms maar enkele streepjes stof die nog net aan elkaar hangen...maar we maken er wat van. De jonge heeft veel pijn, de broeder denkt dat hij klaar is maar ik zie aan de onderkant van zijn bovenbeen nog wonden, en ook aan beide armen en buikis hij het een en ander vergeten in te smeren en/of verbinden. Als de broeder klaar is wil de jonge toch dat er in een van zijn vingers een ontsteking word open gemaakt. Dat wilde hij eerder niet zegt de broeder, nu heb ik daar zalf opgesmeerd en nu wil hij het wel. Nee, maandag dan zal de broeder het doen, als de zalf eraf is en er opnieuw verzorgd moet worden. Ik vraag aan de broeder of dat verantwoord is, tot maandag wachten met een ontsteking aan de vinger, hij zegt van wel. We zullen zien.De jongen moeet ook morgen even terug komen. Hij heeft veel pijn en krijgt medicijnen een spuit diclofenac en paracetamol tabletten voor thuis. Hij heeft geen verzekering en moet alles zelf betalen. Een meisje dat erbij is gaat dat voor hem regelen. Dan ga ik naar huis, ik stuur Hans een berichtje dat ik naar een terasje ga vlakbij ons huis, naar Blue Sky, hij loopt er ook naar toe vanuit de magava. We zien elkaar daar drinken wat en kijken naar het opbouwen van de geluidinstallatie. Geluidsboxen die er neergezet worden, groot en dan 4 of 5 valbij elkaar, wat een herrie, want het geluid is hier niet van wat we bij ons gewent zijn. Verschrikkelijk en hard...We gaan naar het hotel, daar zit Chris, komt even buurten. Dan is het douchen en eten, vanavond friet met groenten en gebakken ei, en Hans kip erbij. Watermeloen en ananas na. Felix komt nog op bezoek, daarna naar binnen. Vandaag was het heet, vele van hier klaagde dat het te heet was, de thermometer op de tabletgeeftaan: 27gradenvoelt als 37. Nu nog om kwart voor een. Niet te geloven...

Nou ik zeg slaap lekker...