Vanmorgen alweer (te) vroeg wakker, ik geloof ongeveer om 6 uur al, ik kon niet meer slapen maar bleef toch nog maar even liggen. Om 6.30 uur telefoon, Felix of ie me wakker belde, nee hoor. Hij stond bij me voor de deur, ik zeg ik kom eraan, vlug effe mijn eigen aangekleed en naar buiten. Hij gaat hout en spijkers en zo kopen voor de timmerman zodat die vandaag kan beginnen aan het werk. Vroeg op pad dus, maar dat doen ze hier allemaal, vroeg licht, vroeg beginnen, het is zo 18.15 uur en donker. Hier hebben ze de klok niet verzet, ze hebben er meestal geen zelfs. Ik vertelde ze van de klok verzetten van ons, nou ze vinden maar dat wij de natuur voor de gek houden. Ze kunnen het zich ook niet voorstellen dat het bij ons in juni wel tot bijna 22.30 uur licht is, niet te geloven voor de mensen hier. Wat boffen wij dan toch, alleen daarom al. Ik bespreek het een en ander met Felix en dan gaat hij weer. Ik ga me wat opfrissen en tanden poetsen, eerst het eten nog snel besteld. Het eten komt iets voor half 9 en even later is Chris er ook, hij komt me halen, elke dag rond deze tijd. Ik eet vlug en maak mijn kamer op orde, alles op slot, ik laat ze vandaag maar eens poetsen en de loodgieter komt, mijn wasbak kraantje maken. Ik geef de sleutel voor af en ga samen op de motor op weg naar het ziekenhuis. Daar is het erg rustig er zijn maar 2 verloskundige aan het werk op de afdeling, de derde is niet gekomen. Ze komt later nog een keer binnen gewandeld, waarom ze laat is vraagt niemand, ze is er. Ook het hoofd, Mabel is niet gekomen. Ze zeggen dat ze uitrusten om volgend weekend uitgerust pasen te kunnen vieren. Ik weet het niet, zeg ook niks. De dokter, Bonsu is er ook nog niet, hij was dit weekend in Accra bij zijn gezin en is nu onderweg naar hier. Ineens rond 10.30 uur word het erg druk, 4 vrouwen hebben tegelijk hulp nodig, 3 komen binnen gelopen met weeen en gaan vandaag bevallen en 1 mevr. is vanmorgen binnen gekomen, ze heeft 6 weken geleden een baby gekregen en verliest nog steeds bloed. De laatste word onderzocht en daar moet de dokter bijkomen, wachten tot die er isdus, ze krijgt last van haar borsten, ze moet nodig voeden.Haar zus en haar man zijn er ook,zij zorgen nu voorde baby, die slaapt maar moet zometeen eten. Als ze wakker isbreng ik ze naar de moeder om borstvoeding te krijgen. De 3 andere damesworden onderzocht op de verloskamer eneen opde gang bij de schoonmaakruimte. Geen plaats verder. De vrouwen worden aan een infuus gelegd en kunnen naar een andere kamer, de first stage room, wachten op de bevalling, weeen wegzuchten. Die twee vrouwen die kunnen er wat van zeg, een geschreeuw, tjonge jonge jonge, ik probeer ze de buikademhaling te laten doen maar daar snappen ze niets van. Een van ze ligt al vrij vroeg ook te persen, dat mag ze helemaal nog niet en word hier op geattendeert. Maar ja hier is geen zwangerschapsgymnastiek of yoga dus wat wil je dan, je doet wat je denkt dat moet. Als de dokter er is word de vrouw van de 6 weken oude baby gecurreteerd, op de verloskamer, en eigenlijk zonder verdoving. Ja uiteindelijk halverwege krijg ze iets toe gediend. Mense wat deed dat pijn aan de vrouw te zien, ik heb echt medelijden met haar. Maar het was wel heel hard nodig er zat nog erg veel. De dokter schrok er ook van. Nu zal ze er geen last meer van hebben zegt hij. Als ze uitgerust is mag ze naar haar bed lopen, naar haar babytje. Ze moet nog goed uitrusten ze was wat duizelig, veel bloed verloren. Ook is er op de afdeling een meisje wat zwanger is en ws dat de baby niet meer leeft, ze is een week of 18/20. Ja later blijkt inderdaad dat de baby overleden is. Ze krijgt medicijnen om de bevalling op te wekken, de natuurlijke manier is de beste. Dan is het al gauw 13.00 uur ik heb zin in iets te eten en ga lunchen.Ik koop een blikje colaen1 boo -fruit (oliebol), niet meer zullen jullie denken, nee niet meer. Maar die oliebol is best groor vandaag enmachtig. Ik had nog wel een versekokosnoot gewilt maar die waren op. Jammer zeg ik tegen die mevrouw, morgen beter of te wel ik moeteerder komen. Ik zit lekker bij wat andere mensen van het ziekenhuis onder een boom te kletsen, over ja , over hoe het in Nederland is en zo meer, het gewone praatje, koud veel regen, temperatuur net als als je in de koelkast gaat zitten, 7/9 graden. Nou dat vinden ze toch koud, kunnen ze zich ook niet voorstellen. Ik kom ietsjes in de zon te zitten, tussen de schaduw van de bladeren van de boom, meteen maken ze zichzorgenover dat ik in de zon zit. Ik zeg maak je maar niet druk om mij, hier ben ik voor gekomen, voor wat zon en warmte. Ze zetten het bankje toch uit de zon. Als ik weer aan het werk ga vinden ze dat ik lang weg ben gebleven, ja ik heb moeten buurten zei ik met ander personeel van het ziekenhuis.Oke dan is het goed. De vrouwen zijn alle drie nog niet bevallen, geluk dus voor mij. Een moeder van een patient komt zeggen dat de cathterzak vol is, die ga ik legen, met handschoenen aan natuurlijk. Ik doe hier niet veel zonder handschoenen. Ook is de infuuszak leeg, die kan ook meteenvervangen worden. Ik zie dat de baby van haar spuugt en vraag de oma om naar het kindje te kijken, de moeder had een keizersnede gisteren en is nog niet fit. Ze heeft hele erge dorst maar mag nog niet drinken. Ik zeg probeer maar te gaan slapen dan heb je geen last van de dorst. Een van de 3 vrouwen heeft inmiddels een baby gekregen dat ging best vlug, ik was er ook niet bij. Ik was net even naar het laboratorium om een buisje bloed weg te brengen, ben buiten en hoor het babytje huilen. Later is het nog een groot probleem bij de moeder, de placenta laat niet los. na een half uur wachten en proberen moet de dokter ingrijpen. Ik bespaar jullie de details, maar het was erg heftig, niks verdoven, vlug aktie. Als het voorbij is, en de dokter zich moet gaan omkleden omdat zijn kleren bebloed zijn, lijd ik de vrouw af door haar het babytje dat inmiddels al ongeveer een uur oud is te laten zien. De oma vraagt wat het is, ik zeg een jongetje, de moeder zegt oh ik wilde zo graag een meisje. Ik zeg nu heb je twee jongens en allebei gezond.Ze ziet haar baby en zegt Wèzoo, welkom, en geeft hem 2 kusjes, heel ontroerend, zie ik hier niet veel.Ik leg het aan de borst het drinkt meteen aan of hij altijd al zo heeft gedaan. Even later loopt ze met ons naar haar bed op de afdeling. De oma zorgt voor de was, alles wat tijdens de bevalling vies is geworden. Ook de placenta krijgen ze mee naar huis. In veel dorpen moeten ze die laten zien, en dan word het begraven. Zeker bij een kindje dat tijdens de bevalling is overleden of dood geboren word is het heel belangrijk dat de placenta meegebracht word zodat men het gelooft, dat er een bevalling was. De derde vrouw heeft lang werk, ze kwam met 3 cm ontsluiting en nu heeft ze nog maar net 4 cm, na veel schreeuwen en weeen weg werken. Die maak ik vandaag niet meer mee. De dokter is weer op de afdeling, altijd effe lol, het is zulk een blije dokter, of ja medisch assistent want hij is nog net geen dokter. De eigenlijke dokter is er ook even maar kan meteen weer gaan. De verloskundigen hebben alles onder controle zeg ik, geen dokter nodig nu. Het was al overdracht van de dienst, de avonddienst is begonnen de ronde eerst de mondelinge overdracht, dan samen de ronde langs alle patienten om over te dragen. dan als ze alles afgewerkt hebben, administratie dan kunnen ze gaan. Die administratie dat is me ook wat hier zeg. Alles word onderhand wel 3 of 4 keer over geschreven, het moet in de folder,boekje van verloskundigestaan, in het dossier en nog in een schrift. Ze zitten hier heel wat tijd te schrijven. Kan anders. Omdat we het vanmorgen zo druk hebben gehad met bevallingen en onderzoeken zijn de handschoenen op. dat is hier een probleem nu om die te krijgen. Ik zeg schrijf maar op een briefje wat we tekort hebben dan ga ik wel naar de magazijn beheerster om het te halen. Het maakt vaak indruk als ik iets kom vragen of halen. Op de afdeling hier hebben ze ook een voorraad kast maar die is op slot. het afdelingshoofd heeft de sleutel mee naar huis en die is vandaag niet gekomen vandaar. Ik kom terug met van alles iets wat op het briefje stond dus prijs, ze moeten lachen dat ik dat wel klaar krijg en hun niet.Er is nueen mevrouw binnen gekomen die zwanger is van een tweeling, haar hb is te laag 9.7. Ze zal tijdens of vlak na de bevalling bloed bij moeten hebben. De familie word opgetrommeld om bloed te geven, er is geen bloed op voorraad. Een halve liter krijgt ze direct na de bevalling en voor nood moet er nog een halve liter klaarliggen. De moeder en een broer zullen kijken of ze bloed kunnen geven. De man van het lab komt met de uitslag,ja de bloedgroepen zijn oke, gelukkig. De dokter spreekt af datals er niets veranderd, morgen een keizersnede te doen, beide baby`s liggen in een stuit, ik hoop dat ik er dan ook ben. de moeder van de baby van 6 weken oud mag naar huis, ik bedenk net dat ik vanmorgen baby mutsjes in mijn rugzak heb gedaan, die ga ik een aan haar baby geven. Het zijn mutsjes die een collega heeft gebreid in haar vakantie, ik heb er een heleboel bij en ga er elke dag wat vanuitdelen.

Ik was vanmorgen al even door het ziekenhuis gelopen en heb toen gezien dat er op de dames afdeling maar 2 bedden bezet waren. Nu vanmiddag loop ik er nog eens over en nu zijn er 11 bedden bezet, ook hier is het een drukke dag geweest. terwijl op de heren afdeling juist veel mannen naar huis zijn gemogen. Om 16.30 uur loop ik zachtjes aan naar de straat om te kijken of Chris er al is, nee en ik kan hem ook niet bereiken. Maar daar komt Francis de chauffeur van de verpleegsters in het veld aan, hij brengt me wel even naar huis. Hij heeft een plastic zakje bij zich, ik zie er iets van kleding in zitten en vraag ernaar. Hij heeft een t-shirt gekregen met daarop help ebola en... (vergeten)kick out of Afrika. Nou dat is goed, dat ze daar hier ook zo mee bezig zijn, ik wil ook zo`n t shirt. Het busje met de mensen erin die dat bij zich hebben rijd net voorbij, Francis roept ze. Ik stel me voor en zeg hoe geweldig ik hun werk vind, dat ik ook graag z`o`n t-shirt wil om dat in nederland te tonen. Ze hebben er nu geen meer bij maar beloven volgende week er een af te geven op de kraam afdeling voor mij. Aardig hè. Als ik weer in Magava ben, betaal ik eerst de rekening van de afgelopen week.We betalenaltijd per week dan is het ook voor hun overzichtelijk. Ik heb ze alle namen van het personeel op laten schrijven het zijn er 12, ik kreeg er de telefoon nummers ook bij!. We geven ze altijd elke week ieder 2 cedis fooi, dat is voor ons niets maar voor hier best goed, ze zijn er altijd heel erg gelukkig mee en komen ieder persoonlijk bedanken. Nou ze werken best hard voor weinig loon, iets extra`s krijgen ze zelden. Dan krijgen ze later deze week ieder een t-shirt die ik mee gebracht heb van thuis gekregen her en der om weg te geven. Moet je zien hoe blij ze daar mee gaan zijn. Ik ga even buiten relaxen onder mijn prieel, heb eerst de airco aangezet, want ja het is hier ook voor mij al een gewoonte dat er overdag niet veel stroom is. Maak ik me ook niet meer zo druk om om iedere keer tegen jullie te vertellen, ik vergeet het zelfs, dat het gebeurd. Dan ga ik lekker douchen, ik zie dat mijn bed verschoont is, mooi roze bloemetjes laken erop en de kamer is schoon. Het douche kraantje zit ook iets vaster maar niet dat het gemaakt is, ik denk voor hun wel. Als ik douche was ik ook meteen mijn kleren uit, dan is het elke dag maar een beetje. Als het te veel is geworden laat ik het de wasvrouw doen, maar dan wel met instructies, wassen, drogen en binnenste buiten strijken. Dit omdat er insekten, vliegen eitjes kunnen leggen op de kleding die komen uit en zijn gevaarlijk op en in je huid. Maar ja de kleding strijken doen ze hier ook maar op 1 stand, de hete, dus gaat er wel eens wat verloren, al is het niet ons goei spul wat we bij hebben. Ik eet gefrituurde jam (banaan) chips met groente en gebakken roerei. Ananas en poo poo na. Felix komt nog brengen wat hij gekocht heeft, een paar dozen spijkers en nog iets, wat ik morgen moet gaan brengen op de school, zodat ze vooruit kunnen. Hi jzelf rijd om 4.00 uur aan naar Accra, naar zijn werk, dan is hij de drukte in Accra voor. Vandaag gaf de telefoon aan dat het 29 graden was en het voelde als 34. het zou bewolkt zijn met kans op onweer, nou het was heet soms een wolkje en onweer ver weg, hier niet dus. Bij jullie iets minder...Goodnight...