Vanmorgen is het dan zover, ik reis door naar Akatsi. Hans wordt om 7.15 uur opgehaald door een chauffeur van zijn werk bij GTP en ik blijf achter, lig nog effe lekker in mijn bed. Na het ontbijt ga ik mijn koffers inpakken en klaarzetten. Het is nog vroeg en ik ga nog even buiten in de zon liggen genieten aan het zwembad, nu kan het nog.Om 10 uur moest ik klaar staan voor vertrek daar tel ik alvast een uur bij en dan nog word het bijna 12 uur voordat ze er zijn. Tot mijn grote verassing is Felix erzelf bij, hij belde me net nog op om te zeggen dat 'ze'er zijn. Wat een blijdschap om elkaar weer te zien. De chauffeur, Lauwrens is ook blij, hij pakt mijn koffer samen met een jonge van het hotel en daar gaan we. We moeten eerst Felix terug brengen naar Accra, daar werkt hij sinds een jaar. Hij vraagt me of ik zijn kantoor wil zien en dat wil ik wel. ook wil hij me voorstellen aan zijn baas zodat die ook weet wie ik ben, altijd belangrijk om te laten weten dat je europese mensen kent... Dan laten we Felix achter en gaan we naar Akatsi, we hebben inmiddels meer dan een uur door Accra gereden om felix weg te brengen en het is nog een paar uur naar 'huis. In de auto is het warm, de chauffeur heeft liever geen airco aan, dus we rijden met de ramen open, lekker de wind door de haren. na een lange reis komen we aan in Akatsi waar we eerst de chieff, burgemeester gaan begroeten, hij is niet op het gemeente huis dus gaan we naar zijn huis. Hij heet me van harte welkom en ik krijg een flesje koud water en moet even gaan zitten in zijn kamer. We praten even wat en dan gaan we verder naar het hotel waar we altijd verblijven, Magava heet het hotel. magava betekend, I will return, ik kom terug. Past wel bij ons...Bij aankomst zie ik een grote plaat naast de poort, de eigenaar Stanley is in december overleden en voor hem is deze rouwkaart gemaakt. hij staat erop met 2 foto's. Als we de binnenplaats oprijden zie ik dat bij alle bomen de stam is versierd met rood en zwart lint, een teken van rouw. Ook het personeel is gekleed in zwart rode(werk) kleding. Ik hoorde vanmiddag al dat Stanley zaterdag begraven gaat worden, ze hebben gewacht op ons, zeiden ze. Nou bedoelen ze dat ws niet zo letterlijk maar dat het net zo uitkomt dat ik erbij ben op deze dag. ze wachten hier nl altijd zo ie zo al tot iedereen bij een begrafenis kan zijn, familie en bekenden. Maar wel fijn dat ik erbij kan zijn, een bijzondere dag zal het gaan worden, een traditionele begrafenis.

Mijn koffers worden binnen gebracht en ik begin ze maar gauw uit te laden, nu is het nog licht en er is geen stroom. Rond 18.15 uuris het donker en kan ik niets meer zien. Ik laad zoveel mogelijk uit mijn koffer in onze hangkast zodat ik niet steeds hoef te rommelen in de koffer. De reistas zit vol met weggeef spullen die kan ik zo weg zetten. Dan loop ik even naar de straat omeen fles water te kopen en wat fruit en verse! pinda's, moet ik wel vlug doen voor de donker. Als ik zo over straat loop hoor ik regelmatig he Antoinet... mensen die me kennen roepen, fijn gevoel hoor om je hier zo thuis te voelen.Eenmaal terugga ik ook nogmaar gauw in de douche voor het donker is, al weet ik het wel van buiten waar alles zitom mezelf te douchen maar toch in het donker is het niet fijn. Geen stroom betekend ook geen warm water, dus koude douche, nou ja koud, valt wel mee hier. Ik heb ook even een rondje personeel gemaakt, het zijn allemaal nieuwe gezichten op 1 na, Atjoe die is hier al vanaf het begin dat ik hier kwam 2004. In de keuken moet ik even goed uitleggen hoe ze het eten moeten verzorgen voor mij wat betrefd hygiene, ze begrijpen het, zeggen ze. Ze zullen alles met schoon water wassen en goed bakken of koken en schoon werken. alleen de kok is vandaag vrij, dus een van de meisjes gaat koken. Ik bestel rijst met vis, tillapia zonder kop en staart op mijn bord moet ik er bij zeggen ewant dat is hier de gewoonte, gebakken groenten en wat salade erbij. Nou er komt me toch een bord met eten aan, die kenen me echt nog niet, ik zal dat straks maar eens even zeggen dat ik niet zoveel kan eten. Gelukkig heb ik een poes bij me als ik eet, die lust ook veel. Er zijn 2 poezen ieder heeft zijn eigen terretorium om eten te krijgen, een in de keuken, wat terug komt van de gasten en 1 bij de huisjes waar ik oa zit. later blijkt de poes bij mij ook jonge te hebben. De poes ziet er leuk uit, is wel brood mager en ik zie een grote teek zitten. Nou vind ik de poezen hier heel lief, overal trouwens, ze komen niets te kort als wij hier zijn, maar aanraken, nee dat doen we niet... te gevaarlijk.Om 18.00 uur is de stroom aangegaan, wat fijn, ik ga vlug naar binnen de airco aanzetten en alles aan de lader laggen wat leeg is, telefoons en fototoestel. Ik drink nog wat en ga op tijd naar bed ik ben erg moe van de reis en alles. Ik slaap zo. Midden in de nacht word ik wakker, de stroom is uitgevallen en ik hoor een hard geluid buiten, het is het opstarten van de generator. Er is in de nacht een nachtwaker die kan natuurlijk ook niet veel zien zonder licht en hij is er voor onze veiligheid. Ik zet weer vlugde airco aan want het is in een mum van tijd heet in mijn huisje.de generator stopt om 4.30 want het begint licht te worden, en jawel, geen stroom.