toinetinghana.reismee.nl

Heet...

Goede morgen, ik word om 7.30wakker en sta maar meteen op, dat is beter voor mijn rug. Ik heb redelijk geslapen, met regelmaat even wakker of van de generator of van de pijn in mijn rug. Ik ga me wassen, tanden poetsen en aankleden. Dan naar buiten het is al behoorlijk warm zo vroeg in de morgen. Ik heb eigenlijk geen zin in eten maar heb nog fruit van gisteren staan, de papaya weet je nog. Die eet ik op en dan ga ik richting de school. Ik ga kijken of het hoofd van de school er is om af te spreken over morgen, vrijdag, als wel live contact met de kinderen van Kleinerf gaan maken. Ik weet als ik ga nog niet of ik op een motor mee ga of dat ik ga lopen. Ik besluit maar weer te gaan lopen want dan wandel ik toch ook wat en ik zie nog eens iemand. Maar porverdikke wat is het al heet... Op de school aangekomen zijn de kinderen zichnet aan het opstellen buitenin rijen, elke klas een rij. Ik doe mee met de ochtend opening en net als elke keer krijg ik tranen van...ja waar eigenlijk van...geluk...? in mijn ogen, zo aandoenlijk. Als het ritueel afgelopen is en de kinderen allemaal in hun klas zitten kijk ik rond in het gebouw wat wij aan het bouwen zijn. De electricien heeft zijn jongens hard laten werken, alles is klaar, de leidingen kunnen erin, vandaag is er niemand aan het werk. Ik moet met Father Paul, de pastoor die mee de bankrekening beheert gaan praten over hoe het staat met de financien, maar ook hem zie ik vandaag hier niet, hij woont/ werktlangs de school. Ik ga naar de peuterklassen en kom naast een andere groep, ik kan zo binnen kijken, ramen zitten er niet in alleen luiken en die staan overdag altijd open. Ik zie in een klas waar een nieuwe juffrouw is dat kinderen geslagen worden!! Als ik even blijf kijken kom ik er al snel achter dat alle kinderen 2 slagen met een stok krijgen in hun handjes. Ze moeten beide handen omhoog houden zodat de juffrouw er in kan slaan. Als je 2 keer dezelfde hand wil mag dat ook...Ik kikj, de juf weet volgens mij niet dat ik alles zie. De kindjes zien mij verbaasde blik, tranen in mijn ogen. Ik weet nog dat Michelle uit Gemert hier een goed onderzoek heeft gedaan of er geslagen werd op school en dat was een duidelijke NEE. Michelle heeft ze ook geleerd en uitgelegd dat slaan niet werkt, geef ze een straf waar ze iets van leren..Nu is dit een nieuwe juf en weet ze nog niet hoe het moet, maar hier ga ik zeker achter aan. Ja, ik kan dit wel niet vertellen in mijn verhaal maar dat vind ik niet eerlijk.!? Ik wil graag weergeven hoe het is.Ik ga naar de peuter die zijn ook net begonnen met het ochtensritueel, sommige hebben wat gegeten en moeten hun bordje nog afwassen. Alle kindjes hebben hun schoenen uit en staan in een kring op de rode lijn die op de grond getekend is. Van hier uit gaan ze bidden en zingen, ze heten elkaar welkom op de mooie dag enzijn blij dat zeelkaar eb de juf weer zien. Dan gaan ze naar de datum van vandaag, de dag maand en jaar, alles zingen ze een keer of drie na. Zo leren ze Engels te praten en kunnen ze in groep 3 gaant leren in het engels. Thuis spreken ze vaak de taal van hier, dat is Ewe, klinkt heel moelijk maar zal wel niet zo moeilijk zijn want alle kleine kindjes kunnen het. Als ik kinderen op straat tegen kom en ik zeg Good morning, how are you, en ze zeggen in het engels iets terug, dan weet ik dat dat kindje(gelukkig) naar school mag. Ik laat de kinderen fijn leren vandaag op school en loop verder naar het ziekenhuis. daar is het niet druk met bevallingen vandaag. Ze zouden om 8.00 uur een meeting, vergadering, hebben waarbij iedereen aanwezig moest zijn. Maar omdat er niemand is gekomen is hij uitgesteld naar 10.30 uur, na de dokters ronde. Als ik om 12 uur vraag aan het hoodf van de afdeling hoe de meeting was, ik weet goed dat die er niet is geweest, moet ze lachen en zegt ze dat hij niet door is gegaan omdat ook nu niemand aanwezig was, allen het personeel dat vandaag werkt. Later in de middag hoor ik dat hij verzet is naar volgende week donderdag, 8.00 uur vraag ik, dan weet ik nog niet of ik er ben... ze meot lachen, ze begrijpt me nadat ik verteld hen hoe het bij ons gaat. Zomaar niet komen is er niet bij. Ik ga helpen bij de verloskundige waar de zwangere vrouwen op controle komen. Daar help ik met de gegevens in te vullen en ik schrijf het gewicht en bloeddruk op in hun zwangerschapsboekje. Soms lees ik de naam voor van de dame die aan de beurt is, dan moeten ze lachen, ik schijn ze niet goed uit te spreken maar ik doe mijn best zeggen ze. Ik vind het zelf ook wel leuk. Om 12 uur ga ik wat eten, ik koop een boo frout zo spreek je het ongeveer uit, het is een soort oliebol maar dan met vaster deeg erin, hij smaakt wel lekker. Een oliebol smaakt dus zelfs lekker bij 39 graden. Onder de bomen in de schaduwga ik zitten lunchen op een bankje wat voor geen meter zit. Drie latten moeten er zitten om op te zitten maar de laatste is er niet, dus erg moeilijk en hardmaar ik behelp me. Vanmorgen had ik onderweg naar hier al 4 bananen gekocht en 1 ervan eet ik nu op. Ik kan hier niet 2 of 3 bananen gaan zitten eten vind ikzelf terwijl andere bijna niets hebben. ik voel ze al kijken als ik mijn blikje cola drink. Ik pas me aan. Het is zelfs zo dat ik me al haast schuldig voel als ik uit een fles water drink. De meeste mensen kunnen dat al niet betalen, ze kopen water in een zakje dat is wel goed te drinken maar heeft een bijsmaak.. Als ik terug ga naar binnen vraagt een van de verloskundige of ik iets voor haar wil kopen, een fles water of zo. Ik zeg dat ik dat niet kan maken, dat vind ik niet eerlijk allemaal iets of niet. Dan kan ik toch water kopen voor hun, een grote zak vol met 30 zakjes water, dat kost 2,5 cedi, als ik dat omreken is dat ongeveer een euro?Nou dat wil ik wel doen, nou iedereen blij.De middag is ook rustig op de afdeling, we moeten gaasjes knippen en vouwen. Ja dat zit hier op een rol, word geknipt en gevouwen op een bepaalde manier en met 4 a 5 gaasjes opelkaar door een ander gaasje tot een bundeltje gemaakt. Dan gaat op het laats alles in een waszak en die word naar de steralisatie ketel gebracht. Later heb je dan steriele gaasjes.( Bij ons doen ze er dan een papiertje om en zitten ze per stuk)veel duurder natuurlijk en zo kan het ook.. toch... Tegen 16 uur ga ik, ik loop een rondje over de andere afdelingen en kom uit op de heren afdeling waar zojuist iemand niet goed wordt. Ik hoor zeggen dat hij over moet geven. Ik ga maar eens even binnen kijken en zie hoe een man een stuip aanval doormaakt. De familie houd hem vast zodat hij zich niet bezeerd , de dokter is er ook bij die geeft snel een medicijn zodat de man ontspant. Ik hoor van de dokter dat deze man een chronische alcoholist is. Ik blijf er nog even bij, de man moet op zijn zij gaan liggen om niet in het braaksel te stikken, wat hij braakt is bloed.. Ik vraag aan de verpleegster die erbij is of ze een kussen heeft, zodat we die tegen zijn rug kunnen leggen zodat hij niet terug draait, dat vind ze een goed idee. samen maken we het dat de man confortabel ligt. De rust is terug gekeerd, ik ga naar huis. Ik loop terug via het ziekenhuis en kom nog vele bekenden tegen, overal even buurten en gedag zeggen. Buiten staat Chris op mij te wachten, hij is de electricien, hij wil me elke dag naar en van het ziekenhuis brengen, maar ik wil hem niet belasten door hem elke keer opte bellen, nou hij wil dit wel graag doen voor mij, dat is tenminste iets dat ik voor jou kan doen. Ik ga achterop bij hem en samen rijden we naar het dorp waar ik nog fruit moet halen. Ik vraag of Chris ook iets fruit wil, ja een watermeloen ik pak die ook een. Dan brengt hij me naar het hotel en gaat weer weg. Bij het hotel is het druk aan het worden, veel familie van de eigenaar is nu aanwezig om zaterdag bij de begrafenis te kunnen zijn. Ik geef ze een hand en condoleer ze, denk ik (in het Engels). Ook de vrouw van Stanley ( de eigenaar die overleden is)begroet ik en blijf er even bij staan.Danpak ik een stoel en ga ik even ergens apart zitten, onder de prieeltjes zit veel familie.Ik neem een flesje drinken en zet vlugde airco aan want ja hoor we hebben stroom.Rond 18.00 uur ga ik me douchen en om 19.30 uur komt het eten, vanavond eet ik friet met gebakken ei met tomaten uien en paprika en gekookte groenten. Ja die bevallen me heel goed, zelfs de sla laat ik koken, ik krijg zo een flink portie vitaminen binnen denk ik. Als toetje heb ik watermeloen, ik heb tegen het personeel in de keuken gezegd dat ze ook een stuk mogen delen, hij is groot genoeg... Na het eten ga ik naar binnen aan mijn verhaal werken, dat kan ik tot ongeveer 23,30 uur, dan valt plotseling de stroom weer uit. Dan kan ik nog maar 1 ding doen, me uitkleden en naar bed gaan, zijn er toch 2 geworden...Welterusten.

Het was vandaag 30 graden met het gevoel van 37graden.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!